رئیس گروه مطالعات تطبیقی، بینالملل و پژوهش مرکز امور بینالملل و مدارس خارج از کشور آموزش و پرورش
چکیده: (934 مشاهده)
منابع انسانی، سرمایه اصلی هر نهاد و سازمانی محسوب میشود که در صورت شایستگی میتواند موفقیت و تعالی سازمان را تضمین کند. سازمانهای آیندهنگر و پیشرو، همواره به دنبال تدوین و اجرای برنامههای جامعی برای تضمین جذب، نگهداشت و ارتقای کارکنان بااستعداد خود هستند. تغییرات سریع و پیچیدگیهای روزافزون در ساختار و محتوای سازمانها، نیاز به نیروهای کار با استعداد را بهشدّت افزایش داده است تا آنجا که آینده از آنِ سازمانهایی خواهد بود که توان مواجهه آگاهانه با چالشها و موقعیتها را داشته باشند. کارکنان با استعداد و شایسته، استراتژیکترین سرمایه اداری هستند و اهمیت این موضوع باعث شده تا بهمنظور افزایش تابآوری و مزیت رقابتی، مدیریت استعداد به عنوان زیرساختی برای جانشینپروری و جایگزینی، مورد توجه سیاستگذاران سازمانی قرار گیرد. پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و از منظر ماهیت، در زمرۀ پژوهشهای توصیفی ـ تحلیلی جای میگیرد و بر روش کتابخانهای و اسنادی استوار است که علاوه بر رویکرد تفسیری و توصیفی، نگاهی تحلیلی و انتقادی به موضوع دارد. در این روش از دانش صریح و ضمنی حاصل از تجربیات سازمانی، همچنین درک، تحلیل کیفی و ارزیابی تجربه مشتری و ذینفعان بهمنظور تدوین الگو و نقشه راه استفاده شده است. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل وضعیت موجود در زمینۀ استعدادهای کارکنان حوزه ستاد و ادارات وزارت آموزش و پرورش و نیز ویژگیها و چارچوب استراتژیک مدیریت استعداد در این حوزه است. در ادامه تلاش شده است تا الگوی مفهومی مدیریت استعداد ارائه شود.