با توجه به محیط ناپایدار و پیچیده کسب و کار امروزی، قرار گرفتن در عصر فناوری اطلاعات و فضای شدید رقابت، تکیه صرف به منابعی مانند منابع طبیعی، تکنولوژی و... که بهراحتی برای رقبا قابل تقلید بوده و در دسترس آنها قرار میگیرد، برای رشد و بقای سازمانها کارساز نخواهد بود؛ بنابراین، سازمانها باید بهدنبال منابعی باشند که بدان طریق آمادگی رویارویی با تحولات احتمالی فراروی کسب و کار خود را داشته باشند؛ از اینرو، اتخاذ راهبردهای مناسب برای شناسایی کارکنان با استعداد و پرورش آنها درجهت اهداف و استراتژیهای سازمان منجر به ایجاد افرادی توسعهیافته و شایسته خواهد شد که بهعنوان سرمایهای ارزشمند، آمادۀ مقابله با چالشهای فراروی سازمان شدهاند و عاملی اصلی برای کسب مزیت رقابتی شوند. پرورش افراد مستعد به یک سیستم مدیریتی مطلوب و اثربخش نیاز دارد، نظامی که مناسبترین برنامهها را برای شناسایی، جذب انتخاب، بهکارگیری، توسعه و نگهداشت بهترین و بااستعدادترین کارکنان در راستای افزایش توان سازمان و تحقق اهداف آن اجرایی میکند و به سیستم مدیریت استعداد معروف است؛ بنابراین، مدیریت استعداد برای کارکنان، مدیران و سازمان مفید است، زیرا نیاز کمّی و کیفی سازمان به استعدادها را برای اجرای استراتژی کسب و کار بهروشنی بیان میکند، پتانسیل استعدادهای موجود در سازمان را شناسایی و تضمین میکند که کارکنان با تواناییها و استعدادهای خاص خود به شغلهای مناسب منصوب میشوند، مسیر توسعه آنان شفاف است و خدمات آنان به صورت منصفانه و مکفی جبران میشود. از سویی دیگر، گزینش شایستهترین فرد از میان سایرین و تصدی آن به شغلی که درخور وی باشد، از موارد مهم و حیاتی برای موفقیت سازمانهاست که تحقق آن، تنها در بستر نظام شایستهسالاری میسر میشود.